دیوان شیدائی اشعار ف .شیدا

اشعار فرزانه شیدا -Farzaneh Sheida

دیوان شیدائی اشعار ف .شیدا

اشعار فرزانه شیدا -Farzaneh Sheida

(لبخند نگاه*)= لبخند ژکوند(مونالیزا)

 
 
 
به درخواست دوستی بر لبخند ژُوکوُند
 
 
شعری سرودم که دراینجا این شعر رو
 
 
بیادگار ثبت میکنم : ( فــرزانه شـــیدا )
 
  
 
عنوان شعر‌: ( لبـخنـد نـگاه* ) 

شاید هرگز کسی.... 

آن لبخند را ندیده باشد ....لبخندی درعمق نگاه تو
 
لبخند ی که  تا عمق درونم را میکاود ...
 
ودر اعماق دل جای می گزیند...
 
همانگونه که عشق تو ...دردرون دلم جایگزین شد ....! 

لبخند تو... در میانه درخشش دیدگان زیبای تو.... 
 
آنگونه پابرجاست  گوئی که هرگز .... 
 
چیزی جز لبخند نمیشناسد....!
  
ا ما در میانه ی همین لبخند ...
 
غمی جاودان ... رنگ می پاشد  در درون نگاه...!!! 
 
میدانم لبهایت ...هرگز آنگونه که  می بایست 
 
 نــخــندیـد
 
 واین لبخند معصوم نگاهت  نیز ...  
 
غمناکی لحظه هایت را ...به فریادی گنگ اما رسا ....
  
فرمان  میدهد  ... 
 
و دوست دارم نگاهت را  ... 
 
فریاد خـفته ی درون لبخندت را...
 
درخشش اندوه ... حزن وشادی   
 
و نیم شوقی در میانه آن را....
 
که حدیث خاطره های ابدی شد...!!
 
تنها آنکس... که نقش تصویر ترا
 
 رنگ میزد... 
 
میداند  لبخندء نگاه ء تو ...
 
در آتــشی ...مانده در زیر خاکستر نیــز
  
 باز می گــریـد...!!!!
 
تنها نقاش می دانست ....
 
 که این نگاه  تبــسم وار
 
چگونه غمگین بود... در درون دل !!!
 
 آخر او... غم ء درون خویش را ....
  
درلبـخـندء نگاه تـو ...فریاد می کشید...
 
تا جــاودانـه شــد...!!! 

امــروز لبــخند تــو
  
 فریاد ء مانده در تبــسم ساده و... آرام تو ...
 
قصــه ءهـزار کتاب...هــزار دل...
 
و هـزار بیــهوده گی انــسانی را ...
 
تجــدیـد مـی کـند...!!!
 
امـــروز ... همه با لبخــندی درنـگاه ...
  
دردی در دل... وفـریادی در ســکوت...
 
زندگی می کنــند !
 
و   ژُوُکـونــدهای  تاریــخ ...
 
دیگر آویخــته ی مــوزه  لوُوُرِ  جهانی
 
 نیـــست....!!! 
 
امروز بر چــهره ی زنـدگــی
 
 هزار قاب عکس از هزار دل
  
در نگاهی خفــته در تبسمی دردناک وغمناک
 
آویخته ی  دیوراهای نامرئی زمــین است  
 
و نام  آویخــتگی های  غــمناک را
 
 زنـدگــی نهاده اند... 
 
درلبــخندی مبــهم میان نگاه ... در تبســمی غمناک...
  
در پوچی ء هـــستی... در  بیــگانـگی دلــها باهم...
 
در ســرگردانی روح ....در آســمانی که زمینــش
 
تــکرار لبــخند های غــمگین توســت 
 
در چــهره آدمــیان...!!!
 
در نگاه  ء هزاران زن  و دخــتر تاریخ  !!! 
 
ایـکاش....ایـکاش ... لبـی براستی می خـندیـد ... 
 
نگاهــی بـی فـریاد...لبخــند میزد ...
  
قــلبی بی انـدوه
 
زنــدگــی مــی کــرد
 
 ومــوزه ،، لوُوُر،،  دنــیا
 
 پر از آدمیانء انــدوه زده  نمــی شــد.... 
 ایـکاش...!!!
  
(ســروده ی فــرزانه شــیدا )
 
پنجشنبه 20 دی ماه سال 1386
 
 
 
نقاشی: مُـونالــیزا (لبــخند ژوُُکُـــند*)
 
(در موزه لوُوُر پاریس*) نقاش میکل آنژلوُو
 
 
نمیدونم اقای الهی قمیشی در تعریف لبخند ژُوکند
 
 
 اینو هم اضافه کردند  که  این لبخند
 
 
در اصل لبخندی بسیار غمناک
 
 
 درنگاه زنی معصوم هستش یا نه
 
 
اما درکل معنای واقعی این لبخند فریادی درسکوته
 
 
 وشهرتش هم به همین مناسبت  هست
 
 
وشهرت دیگه ش در اینه که
 
 
درعین حال به این  نگاه  ژُوکند که دقت کنید
 
 
  به هر طرف برید بازهم شما رو نگاه میکنه
 
 
 درست عین نگاه یک انسان واقعی وزنده
 
 
 که شما رو تعقیب میکنه
 
 
 
واین دومین شهرت این نقاشی موندگار تاریخه

 

 

آشیانه های شعرم به روز است
 
 
Piczo Glitter Graphics 

Iran Blogme

 

پنجره

 

 

 پنجره

 

می توان پنجره را قاب چشمان تو کرد

 

اگر فقط در میانش ایستاده مرا بنگری

 

با لبخندی بر لبانت!

 

در روحم. .. قاب ترا برای ابد حفظ خواهم کرد

 

با عکسی تو با لبخندی بر لبانت ...

 

که روح اشعار من است!

 

عکس قاب گرفته ی ترا ...

 

بر دیواره ی درونی قلبم

 

آویز خواهم کرد

 

با لبخندی بر لبانت ....که شادی قلبم بود!

 

و در اندیشه ام....

 

 قاب عکس دیدگان ترا مینگرم

 

با لبخندی بر لبانت ...

 

که طراوت اندیشه  هایم بود!

 

امروز چرا

 

قطره اشکی در چشمانت درخشید؟!

 

... چرا؟!

 

کجاست آن لبخند زیبای لبانت

 

که روح اشعار من

 

شادی قلب وطراوت اندیشه هایم بود؟

 

کجاست؟! ... چه  شد  مگر!!

 

 آه... بیا بخاطر دل ...یکبار دیگر

 

در قاب پنجره ی عشق من بایست

 

با لبخندی برلبانت

 

چرا که 

 

 از غصه ی آن قطره اشک میان نگاهت

 

... بسیار غمگینم ...بسیار

 

وخواهم مُرد اگر

 

 لبان تو لبخند را فراموش کند!

 

مگذار ترا غمگین ببینم

 

که لبخند تو روح اشعار من

 

 شادی دل

 

 طراوات تمامی اندیشه های من است

 

و قلمم اگر قلمی ست ...

 

تنها میرقصد

 

در لبخند نگاه و... دیده گان ولبهای تو!!!

 

بخاطر دل

 

یکبار دگر در قاب پنجره ی عشق

 

 لبخندی بدل ببخش !!!

 

مگذار غمگین ببینم ترا

 

مگذار روح اشعارم 

 

بمیرد در واژه های درد

 

در بی تابی دل

 

در بیقراری اندوه تو

 

که میدانی شیدائیم برای توست

 

عشقم از آن تو

 

سروده ی فرزانه شیدا

 

۲۷ تیرماه ۱۳۸۲

 

 
 

 

بیــدارم -شعری از فرزانه شیدا

 
 
بـیــدارم *
 
با یاد تو در شب پائیز زده...
 
بیــدارم
 
وشب را ...به همیاریِ دل خویش
 
به نجوا کشیده ام
 
با من سخن می گوید
 
با زبان نسیم 
 
با صدای خش خش برگهای پائیزی
 
بدلداری قلب هجران دیده ای که
 
دلتنگی را...همنوا گشته است!!!
 
من نیز می گویم....از تو
  
ازتو که الهام تمامی اشعارم بوده ای
 
وهستی بخش تمامی اشکهایم!!!
از تو که بر چهره ی خاطره
 
رنگ ابدیت پاشیدی
 
تا درخلوت شبهائی که
 
کبوتر خیال... بر بیکرانه  ی محبت
 
پرواز بسوی ...یادگارها می کند
 
بار دیگر خاطره ی ابدی تو
 
بر اندیشه هایم هدیه گردد
 
تا باز بگویم ...از تو
 
از عــشق...
 
از لحظه های بیقراری...
 
واز انتظاری ... که بی تابانه
 
ترا فریاد میزند
 
تــنها  تــرا   !!!
 
 سروده ی فـرزانه شــیدا
 
 
 
 

سایت ا شعا ر:  فـرزانه شـیدا
 

 

http://fsheida.blogsky.com

 

http://fsheida.persianblog.ir

 

دیوان شعر من :

 

www.fsheidaaa.blogfa.com